28 de noviembre de 2016
Vía Láctea
La mujer hilandera
tejió estrellas
supo bordar la estrella del amanecer
la que brota cuando canta el gallo.
esa mujer algodón tenía
ojos de águila
ojos de lechuza
muchas noches se develó
tejiendo grandes estrellas.
Ella bordó mis labios de versos y,
de tinta mi oficio
su tiempo no quiso tapizar
mis manos con hebras de sedas.
Llegó el día y su mirada se desvaneció
se deshilaron las venas de sus manos
y la noche vino por ella.
Desde aquel tiempo
ella está sentada en la esquina
del firmamento contando estrellas
con las semillas del amaranto.
Aquella mujer de mirada firme
mujer de hilos, mujer de ideas
fue mi bisabuela y,
ahora ella, es una vía láctea.
Chojmi
Jechjoonritsaka´a chó
tsaíndani´ño
amalatsaíndani´ñotse
jeni´ñori bitjo nga se kaxti.
Je chjoontsangarokji
xkonjnóxkonjaise´la
kjinitjentsakinakon
nga tsakindani´ño ri i kjoan
Je ri tsakindataén ya
ndsabako'aitsjalandajin je xána
je nitxaenlanikitsakindata
nachjoonfate ´na ya ndsa
ichónitxaen nga
jienga'ñiólaxkon
k'oaitjandóyajin je
nachjoonlatsjak' oajíkjaa' je nitjen
Jóskanda kui nitxaen
ya ina ta' chjrenlangajmi
nga tibixkeni'ño
Je chjoon ri'ñóndatsa'xkon
chjoonnachjoonchjoonkjoítsjen
amachjáchjána ama k'oa
ndaichojmi je amachjáchjána.
Imagen: pinterest.com
Gloria Carrera, Mazateco de la comunidad de San Juan La Unión, Zoquiapam.